Geç de olsa farkettim hiç kitap okumadığımı...

Bu postu sadece sizin için hazırladım ..

Sevgili Blogcanlar,

Bu aralar malum hep kötü şeyler yaşıyoruz ,daha doğrusu uzun zamandır kara bulut çöktü üstümüze..
Hani derler ya nerede o eski günler...
Gerçekten de mumla arar olduk...
Çıkarsız dostluklar,komşusu açken yatamayan komşular,ekmeği ikiye bölüp paylaşan temiz nesil...
Bunlardan haberdar olan göreniniz var mı acaba?
Bulursanız ya da görürseniz haberdar edin lütfen ,hasretiz de böyle manzaralara...

Herkesin kendine göre derdi var derler ya ,aynen ondan işte..
Kimi sahte,çıkarcı dostluklardan,
Kimi borçtan ,harçtan,,,
Kimi hayatın yüklediği sorumluluktan...
Kimi yıllarca okuyup paralar saçıp netice alamadığı mesleğinden..
Kimi ailesinden , kimi çocuğundan , kimi eşinden dostundan dertli..

Zihnimiz vücudumuz , ruhumuz o kadar yorulmuş ki kendi iç sesimizi parmaklıklar arkasına hapsetmiş robotlar gibi yaşar olmuşuz...


Peki ben napıyorum bu robotlaşmış hayattan kurtulmak için..
Yalan yok çok da kurtulamıyorum işin gerçeği ben ne kadar uzaklaşmak istesem de ayağımdaki prangadan kurtulamıyorum beni yine yeniden içine çekiyor..
sorunlar dertler ,sorumluluklar...
Şöyle düşünelim beraber bize biçilen bir yaşam var ve elbet bitecek ha bugün ha yarın ...
Başkası için yaşama kendin için yaşa ,zevk almaya bak her şeyden kimse seni üzemesin ..
Her şeye herkese inat gülelim dimdik ayakta duralım ..
Bardağı bir de dolu tarafından bakmaya çalışalım
Çok şükür nefes alıyoruz , çok şükür ki iki elin iki gözün ve tutan bacakların var..
Ha böyle düşünce bütün dertler bitiyor mu bitmiyor ama kafana takınca da bitmiyor ..
Bu seni içten içe eritiyor çürütüyor farkında olmadan..
Zaman gerek sabırla dayan sadece ZAMAN..



Bana gelince bi süredir insanlara kendimi savunma savaşı içerisindeyim..
Daima tetikte,açığımı kollayan maskelerle dolu bir ortamda yaşamaya kendim kalmaya çalışıyorum
Kolay mı asla  ama kendi kendime söz verdim yenilmicem,beni yıldıramayacaklar.
Sonunda iyiler kazanacak inanıyorum binde bir ihtimal olsa da inanaıyorum ...
Bir şekilde yaşamda kalmak zorundayız düşücez dizlerimiz kanayacak ama tekrar ayağa kalkıp savaşmaya devam edicez...
BEN VARIM YA SEN????

Size süper bir kitap öneriyorum blogcanlar...
Bu kitabı okuduktan sonra hayatınızda büyük değişimler olacak eminim...
Biraz kitaptan bahsedeyim.
PEYNİRİMİ KİM KAPTI ? değişimle ilgili tüm gerçekleri , kahramanları bir labirentte karınlarını doyuracak ''Peynir''i arayan dört sevimli karakter olan bir öyküyle anlatıyor.

Peynir, elde etmeye çalıştığımız isteklerimizin simgesi.
Labirent ise, bu isteklerimizin peşine düştüğümüz yeri temsil ediyor.
Öyküde kahramanlar hiç beklemedikleri değişikliklerle yüz yüze geliyorlar.
Tıpkı gerçek yaşamdaki milyonlarca insan gibi...
Bu yüzden kitap hayatınızda bazı şeyleri tekrar gözden geçirmenizi sağlayacak süper bir kitap..
Bunun için DR.SPENCER JOHNSON emeğine sağlık..

Peki şimdiii bir soru ?
Sen hangisisin???
MIRIN mı ?
KIRIN mı ?
KOKARCA mı?
KOŞARCA mı ?

Kitabı okursanız filirlerinizi paylaşırsanız sevinirim ... 

Çok özlüyorum...

Doğumundan ölümüne kadar her şekilde her koşulda fedakar olan,
sevgi deposu,  merhametli , karşılıksız seven, düştüğünde kaldıran ,sorgusuz sualsiz inanan,
her türlü zorluğa göğüs geren. kimse inanmasa bile sevdikleri , ailesi için tüm dünyaya başkaldıran tek varlık KADIN'dır...

Kadın samimiyettir , evde pişen sıcacık çorbadır ,,,
Kadın ütülenmiş gömlektir , ,,
Kadın eve geldiğinde karşılaştığın güleryüzdür...
Kadın emektir , nefes almaktır...

Evettttttttt!!!!!!!
Kadınların gücü adına bu hareketi bende destekliyor ve sevgili kadın blogger arkadaşlarımı mimliyorum.....

* Benim Tutkum

* Onyüzmilyonoje

* Beyaz Begonvil

*Bademle Buduk

*Anne Güncesi

* sevdican

*Ilgının Dünyası

*Gülşah Önen

*Aslı Afşaroğlu

*Minik Kelebeğin Annesi


Şimdilik minlediğim arkadaşlarım bunlarr..... Dileyen herkescikler yapabilir....sevgilerrrrrr

Her şeye rağmen , herkese karşı yorulduğunu bile bile, gücün kalmadığını hissetsen bile kimseye belli etmeden yaşamaya çalışmak....

Yürürken çelme takanlara inat,arkadan ittirenlere inat,sen güçlü olmaya çalıştıkça
enerjini sömürenlere inat ayakta kalmak...

İnsanlarla uğraşmak bazı basit insanların eğlencesi,meşgalesi...
Siz siz olun sakın birinin kalbini incitmeyin vebali altında ezilirsiniz günü gelince...

Zamanı gelince her şey tersine dönecek ve ben o günleri göreceğim..
Gerçek yüzünüzü,çıkar uğruna bukalemun gibi renk değiştirebildiğinizi..

Her şeyi geçtim kendine olan güvenin inancın hiç mi umrunda değil?
Nasıl bakabiliyorsun o yüzüne ?
Peki vicdanın rahat mı ?
Burnu kafdağında egoları tavan yapmış insan ?

Sen okadar acizsin ki takmaya değmezsin, çünkü sonun hüsran...
Herkesin çevresinde bu tip insanla vardır eminim..
Ben duygularımı böyle anlatıyorum ,sanki yazmasam çatlayacağım...
Bu aralar karışık ,yorgunum...
Rabbim hayırlı bir çıkış kapısı göstersin inşallah
Tüm kötü kalpli insanların arasında sıkışmış olanlara....