Sevgili Blogcanlar,
Bu aralar malum hep kötü şeyler yaşıyoruz ,daha doğrusu uzun zamandır kara bulut çöktü üstümüze..
Hani derler ya nerede o eski günler...
Gerçekten de mumla arar olduk...
Çıkarsız dostluklar,komşusu açken yatamayan komşular,ekmeği ikiye bölüp paylaşan temiz nesil...
Bunlardan haberdar olan göreniniz var mı acaba?
Bulursanız ya da görürseniz haberdar edin lütfen ,hasretiz de böyle manzaralara...
Herkesin kendine göre derdi var derler ya ,aynen ondan işte..
Kimi sahte,çıkarcı dostluklardan,
Kimi borçtan ,harçtan,,,
Kimi hayatın yüklediği sorumluluktan...
Kimi yıllarca okuyup paralar saçıp netice alamadığı mesleğinden..
Kimi ailesinden , kimi çocuğundan , kimi eşinden dostundan dertli..
Zihnimiz vücudumuz , ruhumuz o kadar yorulmuş ki kendi iç sesimizi parmaklıklar arkasına hapsetmiş robotlar gibi yaşar olmuşuz...
Peki ben napıyorum bu robotlaşmış hayattan kurtulmak için..
Yalan yok çok da kurtulamıyorum işin gerçeği ben ne kadar uzaklaşmak istesem de ayağımdaki prangadan kurtulamıyorum beni yine yeniden içine çekiyor..
sorunlar dertler ,sorumluluklar...
Şöyle düşünelim beraber bize biçilen bir yaşam var ve elbet bitecek ha bugün ha yarın ...
Başkası için yaşama kendin için yaşa ,zevk almaya bak her şeyden kimse seni üzemesin ..
Her şeye herkese inat gülelim dimdik ayakta duralım ..
Bardağı bir de dolu tarafından bakmaya çalışalım
Çok şükür nefes alıyoruz , çok şükür ki iki elin iki gözün ve tutan bacakların var..
Ha böyle düşünce bütün dertler bitiyor mu bitmiyor ama kafana takınca da bitmiyor ..
Bu seni içten içe eritiyor çürütüyor farkında olmadan..
Zaman gerek sabırla dayan sadece ZAMAN..
Bana gelince bi süredir insanlara kendimi savunma savaşı içerisindeyim..
Daima tetikte,açığımı kollayan maskelerle dolu bir ortamda yaşamaya kendim kalmaya çalışıyorum
Kolay mı asla ama kendi kendime söz verdim yenilmicem,beni yıldıramayacaklar.
Sonunda iyiler kazanacak inanıyorum binde bir ihtimal olsa da inanaıyorum ...
Bir şekilde yaşamda kalmak zorundayız düşücez dizlerimiz kanayacak ama tekrar ayağa kalkıp savaşmaya devam edicez...
BEN VARIM YA SEN????
Bu aralar malum hep kötü şeyler yaşıyoruz ,daha doğrusu uzun zamandır kara bulut çöktü üstümüze..
Hani derler ya nerede o eski günler...
Gerçekten de mumla arar olduk...
Çıkarsız dostluklar,komşusu açken yatamayan komşular,ekmeği ikiye bölüp paylaşan temiz nesil...
Bunlardan haberdar olan göreniniz var mı acaba?
Bulursanız ya da görürseniz haberdar edin lütfen ,hasretiz de böyle manzaralara...
Herkesin kendine göre derdi var derler ya ,aynen ondan işte..
Kimi sahte,çıkarcı dostluklardan,
Kimi borçtan ,harçtan,,,
Kimi hayatın yüklediği sorumluluktan...
Kimi yıllarca okuyup paralar saçıp netice alamadığı mesleğinden..
Kimi ailesinden , kimi çocuğundan , kimi eşinden dostundan dertli..
Zihnimiz vücudumuz , ruhumuz o kadar yorulmuş ki kendi iç sesimizi parmaklıklar arkasına hapsetmiş robotlar gibi yaşar olmuşuz...
Yalan yok çok da kurtulamıyorum işin gerçeği ben ne kadar uzaklaşmak istesem de ayağımdaki prangadan kurtulamıyorum beni yine yeniden içine çekiyor..
sorunlar dertler ,sorumluluklar...
Şöyle düşünelim beraber bize biçilen bir yaşam var ve elbet bitecek ha bugün ha yarın ...
Başkası için yaşama kendin için yaşa ,zevk almaya bak her şeyden kimse seni üzemesin ..
Her şeye herkese inat gülelim dimdik ayakta duralım ..
Bardağı bir de dolu tarafından bakmaya çalışalım
Çok şükür nefes alıyoruz , çok şükür ki iki elin iki gözün ve tutan bacakların var..
Ha böyle düşünce bütün dertler bitiyor mu bitmiyor ama kafana takınca da bitmiyor ..
Bu seni içten içe eritiyor çürütüyor farkında olmadan..
Zaman gerek sabırla dayan sadece ZAMAN..
Bana gelince bi süredir insanlara kendimi savunma savaşı içerisindeyim..
Daima tetikte,açığımı kollayan maskelerle dolu bir ortamda yaşamaya kendim kalmaya çalışıyorum
Kolay mı asla ama kendi kendime söz verdim yenilmicem,beni yıldıramayacaklar.
Sonunda iyiler kazanacak inanıyorum binde bir ihtimal olsa da inanaıyorum ...
Bir şekilde yaşamda kalmak zorundayız düşücez dizlerimiz kanayacak ama tekrar ayağa kalkıp savaşmaya devam edicez...
BEN VARIM YA SEN????
- Mart 17, 2016
- 19 Comments