Nereden başlamam gerektiği konusunda kararsızım...Güncel durumumu paylaşıyorum..Çağatay 6 yaşına girdi ve hayatımızda bir minik daha var Çınar 2 yaşına girdi hayatımız yoğun koşturmacalı herkesin olduğu gibi .. Çalışmıyorum ve memleketime yerleşeli 2 sene oldu eşim homeofis evden çalışıyor yeniden yazmaya karar verdim çünkü bu bana kendimi iyi hissettiriyor yani bundan sonra yine sizinleyimmm...Görüşmek üzere

Uzun bir aranın ardından oğlumla birlikte herkese selamlar...
Şimdi farkettim de ne kadar uzun zaman olmuş yazmayalı.
Neden bu kadar ara verdiğimi az bucuk tahmin edebiliyosundur sanirim
Dıs cikarma donemi uyku duzeni ek gida emekleme derken kac ay gecmis uzerinden ...
Suan ÇAĞATAY 11 aylik emekliyo ellerini birakip yurumeye calisiyo ve sonra poposunun ustune
Yapisiyo tabisi=)
Cok sukur yemek yadirgamiyo ne verseniz yiyor =)
Sevimli pandam benim...
Evlat sevgisi cok baska seymis yahu hicbiseylere benzemezmis hicbiseyin yerini tutmazmis
Hep bi yanim eksikmis meger...
Tum hayatim nefesim yasam sebebim Çağatay oldu..
Bugunlerde yurume hevesi tuttu bi bakiyotum Çağatay kapida ...
Bahcede gezmeyi cok seviyor tavuklara kedileri kopekleri izlemeye bayiliyo..
31 Temmuzda 1 yasina girecek Allahim naaip ederse...
Zaman nekadar hızlı akip gitmis...
Kocaman 1 sene bitmis megerse...
Bundan sonra sık sık yazarim diyemem inanin kosusturmaktan nerdeyse 1 aydir bloga bakayim dedim
Anca firsat bulabildim ...
Sevgiyle takipte kalin gorusmek uzere...

Uzun aradan sonra karşınızdayım ...En son doğum iznine ayrıldığımda yazmışım :)
Fırsat bu fırsat yazmaya başlıyorum inşallah:)
Şşşştt sessiz şuan uyuyo minik aslan...
Ve  yepyeni biri olarak geri döndüm...
Ben artık anneyim:) Serüvenimiz 31 Temmuz Pazartesi Saat : 15:07 de başladı.
Bu duyguyu yaşayanlar beni çok ama çok iyi anlar.
Unutulmaz anlar ,sancılar,telaş, koşuşturmaca...
Miniğimin adı ÇAĞATAY :)))
Haftaya 3 aylık olacak agu'lar gugu'lar başladı...
Tahmin edersiniz ki bundan sonraki konum odak noktam oğlum olacak.
Doğumdan ,doğum sonrası yaşananlar, loğusa dönemi ve böyle bizimle beraber ne yaşadıysak ve yaşıyorsak sizinle paylaşacağım..
Evet vakit buldukça yazılarımı paylaşacağım inşallah...
Anne olacaklar, hamişler, yeni öğrenenler ,taze anneler , loğusa depresyonu geçirenler takipte kalın neler paylaşacağım neler..
Evet evet tam da işte bu diyeceğiniz , nasıl yapmalıyım dediğiniz ne varsa elimden geldiğince yaşadıklarımı paylaşaağım sizlerle..
Neyse bizim minik aslan homurdanmaya başladı uyanmadan bitireyim yazımı....
Tekrardan merhaba görüşmek üzere fırsat buldukça...

Sevgili Blogcanlar,
Evet bugün özgürlüğümün ilk günü, neden olduğunu anlatayım kısaca.
Dün işte ki son günümdü, 7.ci ayda  olmamın sebebiyle zaten 32.ci haftada yani Haziranın 3nde zaten doğum iznine çıkıcaktım,ama daha erken cıktım senelik iznimi de kullanmaya karar verdim.
Çünkü sürekli ayakta ve tempolu bir işte çalıştığım için beni zormalamaya başlamıştı.
Neyseeee işte böyle atık oğlumla vakit geçiricez anlayacağnız=)))
Bir kaç planımız var bakalım..
Artık doğum hazırlıkları , eksikler bunlarla ilgileneceğim..
Şimdiden büyük bir huzur kapladı içimi...

Bugün canım arkadaşım FATOŞ'A teşekkür etmek için bu postu hazırlıyorum.

Merhaba sevgili arkadaşlarım,
Uzun aradan sonra karşınızdayım ve bu sefer yalnız değilim=)
İçimde büyüyen kocaman bir 'AŞK'var...
Kasım ayında anne olacağımı öğrendim nasıl bir duygudur anlatılmaz yaşanır gerçekten..
Biraz sıkıntılı geçti anca kendime geliyorum tipik miğde bulantıları işte=)
Şuan 17 haftalık ufaklık=)
Rabbim herkese nasip etsin inşallah..
Onunla birlikte hayatımızda değişmeye başladı yavaş yavaş ..
Bu dönem içerisinde en büyük destekçim hayat yoldaşım eşim o bütün yükümü alıyor
Bende giderek yavaşlamaya merdiven çıkarken yorulmaya başladım,
Tabi hamile iken çalışmak bunu iki kat daha zorlaştırıyor...
İnşallah hayırısıyla bebebğimi kucagıma alırım..

Geç de olsa farkettim hiç kitap okumadığımı...